Voorzichtig stappen mijn zus en ik de trein uit in Valdepeñas na een 3 uur durende reis vanuit Sevilla. Onderweg hebben we kunnen genieten van het uitzicht door Andalusië en Castilla-La Mancha, waarbij we regelmatig bergen doorkruisten via donkere tunnels.

Valdepeñas is niet onze eindbestemming, hoewel het openbaar vervoer hier ongeveer wel ophoudt. Het is namelijk niet zo’n grote Spaanse stad dat er metro’s, bussen of taxi’s klaar staan om je reis te vervolgen. Gelukkig komt er al snel een goedlachse Spanjaard op ons af die vraagt of wij Laura en Denise zijn. Het is José Miguel, het ‘hoofd’ van de organisatie (en van nog heel veel andere dingen) van onze Spaanse taalcursus in Almedina, een dorpje in de middle of nowhere in Centraal Spanje.

Waarom Spaans leren in Almedina?

Uiteraard zijn er in Spanje ontzettend veel mogelijkheden om een Spaans cursus te doen, vooral in grote steden als Barcelona, Valencia of Madrid. Hier heb je vaak in de ochtend les en de rest van de dag kun je zelf de stad gaan verkennen. Zeker super leuk, maar ik zou hier geen blog over schrijven als ik niet iets uniekers en authentiekers had gevonden.

Twee keer per jaar wordt er namelijk in Almedina een Spaans cursus georganiseerd door José Miguel, geboren en getogen in het dorp, en Malou, geboren en woonachtig in Nederland. Malou heeft José Miguel tijdens haar studie in Sevilla leren kennen. Net als veel Spaanse dorpen is Almedina aan het vergrijzen en daalt het inwonersaantal jaar op jaar. Jongeren trekken naar de grote steden voor studie of werk en veel huizen staan leeg. Het dorp telt momenteel nog maar 800 inwoners met nog nog maar 18 kinderen op de basisschool! Daarom besloten de twee om Nederland met Almedina kennis te laten maken door het opzetten van een Spaanse week.

Ik zeg bewust Spaanse week, omdat het veel meer dan alleen een taalcursus is. Je wordt namelijk volledig ondergedompeld in het lokale leven van Almedina door activiteiten en gesprekken met de locals. Na deze week zul je zeker een aantal inwoners kennen. Als kers op de taart wordt de week afgesloten met 3 tot 5 dagen dorpsfeesten (afhankelijk van op welke dag de feestdag valt), wat ook de reden is dat deze week maar twee keer per jaar georganiseerd wordt.

Hoe ziet de week eruit?

Een typische dag in Almedina

Om 8:00 uur gaat de wekker en sneak ik snel naar de douche op onze verdieping, waar ik vanuit het raam de eerste tekenen van de zonsopkomst zie verschijnen. Beneden zitten er al een aantal echte vroege vogels aan het ontbijt of aan het huiswerk wat ze nog moesten maken voor vandaag. Met ons schrift onder de arm vertrekken mijn zus en ik naar het gemeentehuis voor de Spaanse les, onderweg de kinderen begroetend die naar school gaan. Bij de bakker stoppen we nog even om croissantjes te halen voor tijdens de eerste pauze, want je wilt natuurlijk geen honger krijgen tussendoor. Tijdens onze les met Nuria kijken we met zijn 5-en het huiswerk na, leren we weer een nieuwe verleden tijd en vertellen wat we gisteren hebben gedaan (in het Spaans uiteraard). Tussendoor drinken we tijdens de pauze een cafe con leche in de ochtendzon bij ‘El Casino’, de stamkroeg van het dorp. Na les is Carmela in het hostel al druk bezig in de keuken om weer een overheelijke lokale specialiteit te bereiden, pisto! Eerst nog even snel huiswerk maken op de binnenplaats van het hostel.

Pisto van Carmela, die tijdens deze week onze lunch bereidt

Na gezamenlijk geluncht te hebben is het tijd voor siësta, want na zo’n drukke ochtend moet er natuurlijk ook gerust worden. Dit keer leg ik mijn matrasje buiten op het balkon en val ik heerlijk in de zon in slaap. Tijd om op te frissen want om 17:00 uur gaan we een wandeling maken richting ‘el campo‘, het platteland samen met een groepje vrouwen uit Almedina. Terwijl we de heuvel af lopen zie ik het prachtige rood met gele landschap overal om mij heen en wordt de kenmerkende kerk van Almedina steeds kleiner. Bij de boerderij aangekomen vliegen de karaffen ‘calimocho’ op tafel, een mix van rode wijn en cola en een typisch drankje in dit gedeelte van Spanje. Ik moet zeggen, het is lekkerder dan het klinkt! De dames zingen uitbundig Spaanse liedjes, waarna mijn zus en ik de Limburgse variant hiervan nog even verkondigen. Na nog wat gedanst te hebben vertrekken we vlak voor de zon ondergaat weer terug naar het dorp om met José Miguel richting de berg aan de andere kant van het dorp te gaan om met gitaar maar zonder kampvuur (want dat is niet nodig met deze temperatuur) de avond af te sluiten.

Wandeling richting el campo

Zonsondergang vanaf Ermita de San Cristobal

Spaanse les

Afhankelijk van op welke dag de feestdag van Virgen del Rosario (7 oktober) of Almedina Mora (5 augustus) valt, wordt de week gekozen. Meestal starten de lessen op maandag.
Maandag t/m vrijdag heb je van 9:00 uur tot 13:00 uur in een groepje van je eigen niveau les op het gemeentehuis. José Miguel geeft de gevorderden les en de andere leraressen de beginners en halfgevorden. Zij werken als lerares in Madrid en nemen speciaal vakantie om deze week les te geven in hun geboortedorp. De lessen worden grotendeels in het Spaans gegeven, waardoor je in een week tijd een hoop vooruitgang boekt. Tijdens sommige lessen ga je ook in gesprek met dorpsbewoners die sowieso geen Engels kunnen dus moet je wel oefenen.

Activiteiten

Veel van de activiteiten staan in het teken van eten en drinken, iets waar ik uiteraard totaal geen problemen mee heb. Zo hebben wij een bezoek gebracht aan een olijfolie cooperatie, waar we uitleg kregen over hoe de olijfolie gemaakt wordt en kregen we ook een flesje mee naar huis. Daarnaast hebben we druiven geplukt bij een wijnmakerij, waarna we onder het genot van wijn die al af was en kaasjes en worst de prachtige zonsondergang bekeken.

De overgebleven druiven plukken na de oogst in september

Borrel met wijn, kaas en worst genietend van de zonsondergang

Maar het meest bijzondere was misschien wel de verjaardag van de moeder van José Miguel, waar we net als in Nederland in een grote kring om een tafel vol met gebak zaten. Het verschil met een Nederlandse verjaardag was het prachtige optreden van moeder als oud flamenco zangeres en zoon op de gitaar.

Gebak tijdens de verjaardag van Mari Ángeles

Mari Ángeles met haar zoon José Miguel aan het optreden

Tot slot wordt er ook gedacht aan de actievere mens. Op een half uur rijden van Almedina liggen namelijk las Lagunas de Ruidera: meren die als een terras in elkaar overlopen en verschillende grotten. Kortom, ondanks het kleine dorp is er zeker genoeg te beleven!

Las Lagunas de Ruidera

Grotten bij Las Lagunas de Ruidera

’s Avonds kan iedereen zelf kiezen wat ie wil doen, wat meestal resulteerde in tapas met tinto de verano in ‘El Casino’, een van de twee kroegen die Almedina rijk is.

En dan tijd voor feest…

Na bovenstaande gelezen te hebben zou je misschien denken dat die dorpsfeesten ook gewoon een veredeld buurtfeest is met bingo en karaoke. Er wonnen immers maar 800 mensen die voornamelijk boven de 60 zijn. Niets is minder waar!
Tijdens de dorpsfeesten in Almedina in oktober verandert het dorp van 800 inwoners naar een evenement met zeker het dubbele aantal mensen. Alle kinderen, kleinkinderen en bewoners van omliggende dorpen reizen namelijk af naar Almedina om het grootste feest van het jaar mee te maken. Op het plein staat een mega grote tent waar elke dag een nieuw podium opgebouwd wordt voor de artiesten van die dag, of eigenlijk avond ze beginnen pas rond 0:00 uur. De rest van de straat is omgetoverd tot een grote kermis: een schiettent, ballengooitent en verschillende ‘food trucks’. Voor de echte party ga je echter naar de rand van het dorp waar elke nacht rond 2:00 uur de ‘Botellón’ begint. Vanuit een gepimpte auto knalt de muziek uit de speakers en danst iedereen tot in de late uurtjes erop los onder het genot van een meegebrachte fles rum met cola, of iets anders kan natuurlijk ook. Wees niet verbaasd als je om 5:00 uur ’s ochtends nog kinderen van 11 rond ziet huppelen of dat iemand je een oma noemt als je ‘al’ om 7:30 uur naar je bed verhuist. De echte bikkel staat op 7 oktober ook om 6:00 op om de parade te zien voor la Virgen del Rosario.

In augustus zijn de feesten iets minder groot, maar is het dorp wel prachtig verlicht met overal kaarsen langs de rand van de weg en is iedereen verkleed.

Waar overnacht je?

Deze week in Almedina wordt grotendeels georganiseerd door mensen die ernaast gewoon een vaste baan hebben. Verwacht daarom geen strak geregeld programma en luxe overnachting, wat het naar mijn mening alleen maar meer authentiek maakt.

Tijdens deze Spaans cursus in Almedina verblijft de groep in het hostel aan het begin van het dorp, waarbij je kunt kiezen tussen een tweepersoonskamer met een stapelbed of een privekamer met een gewoon bed. In beide gevallen maak je gebruik van een gemeenschappelijke badkamer, waarvan er genoeg zijn voor een grote groep. Daarnaast heeft het hostel een gemeenschappelijke keuken, een huiswerkruimte, een binnenplaats met wasruimte en een balkon waar je aan het einde van de dag op je matrasje kunt genieten van de laatste avondzon en het prachtige uitzicht op de heuvels van La Mancha.

Inschrijven?

Heb je ook zin gekregen in een kleinschalige Spaanse week in een prachtige regio in Centraal Spanje waar je normaal niet zo snel zou komen? Kijk dan op de website voor informatie of mail naar espanolq@gmail.com.

Vervoer

Je kunt vanuit verschillende steden naar Almedina reizen. Wij plakten er een weekend Sevilla voor en pakten van daaruit de trein maar de trein vanuit Madrid, Valencia of Cordoba is ook mogelijk. Wanneer je met een grotere groep vanuit Madrid komt kun je ook met de taxi gaan. Met iemand uit het dorp kan de organisatie een goede prijs regelen.

Augustus of oktober

Wij zijn in oktober geweest en vonden het fantastisch, maar ik weet zeker dat het in augustus net zo leuk is.

In augustus is het wel een stuk warmer (kan wel 40 graden worden) dus daar moet je wel tegen kunnen. Gelukkig biedt het openlucht zwembad van Almedina dan verkoeling. De deelnemers in augustus zijn meestal rond de 25-35 jaar.
In oktober is het wat koeler maar nog steeds heerlijk weer tussen de 25 en 28 graden. Voor Spanjaarden is dit helaas al te koud om het zwembad open te houden, het is immers al herst. De groep in oktober is gemiddeld iets ouder, maar varieerde bij ons van 16 tot 84 jaar!